Шырав: алăк сыппи

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(сы_ппи), pars domus citerior, quae est prope ianuam, часть избы ближе к двери. Тай. Б. † Алăк сыппине çитсессĕн икĕ пĕççĕне шарт çапăн. Когда ты дойдешь до той части избы, которая ближе к двери, то ударишь руками но обоим бедрам. Альш. † Йĕс шăнкăрав сассăмçăм ырă курас пулсассăн алăк сыпне янах кай; ырă курмас пулсассăн тĕпел сыпне ан илтĕн. Ах, голосок мой, похожий на латунный (из желтой меди) колокольчик! Если мне предстоит быть счастливой, то ты раздайся громко и по той части избы, которая ближе к дверям: если же мне не видать счастья, то не будь слышен даже и в передней ее половине. Ib. † Ах, сасăçăм! Ырă курас пулсассăн алăк сыппа илтĕнтĕр. Ах, голосок мой, голосок! Если мне суждено быть счастливой, пусть он раздается и по той части избы, что ближе к дверям. (Из „хĕр йĕрри“, т. е. плача невесты).
[Ӳкерчĕк]
а — тĕпел сыппа, pars domus ulterior.
b — алăк сыппи, pars domus citerior.
с — кăмака, fornax.

Çавăн пекех пăхăр:

алăк пушкарĕ алăк ручăкĕ алăк солли алăк сули « алăк сыппи » алăк тăпăлси алăк тăпси алăк тăпси янаххи алăк тăрри янах алăк тĕкки